بررسی رابطه بین استرس و فرسودگی شغلی (مورد مطالعه: پرستاران بیمارستان های شهر کرمان)

پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی ـ تحلیلی با استفاده از ابزار پرسشنامه می باشد. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین استرس و فرسودگی شغلی می باشد. جامعه آماری پژوهش، پرستاران بیمارستان های شهر کرمان بوده اند و تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر محاسبه شد. روایی سوالات پرسشنامه توسط اساتید و متخصصان حوزه روان شناسی مورد تأیید قرار گرفت، پایایی آن نیز با ازمون آلفای کرونباخ 0.80 محاسبه شد. این پرسشنامه پس از تأیید و تعیین روایی و پایایی، توسط محقق در بین پرستاران بیمارستان های شهر کرمان با روش نمونه گیری تصادفی ساده توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه از نرم افزار SPSS استفاده شده است. ازمون کولموگروف اسمیرنوف غیر نرمال بودن داده ها را نشان اد که در نهایت برای بررسی فرضیات پژوهش از آزمون های اسپیرمن استفاده شده است. نتایج آزمون اسپیرمن نشان داد که رابطه همبستگی بین دو متغیر فرسودگی شغلی کارکنان با میزان استرس با ضریب sig=0/000, 0/70 تایید شده و با سطح اطنمینان 95 درصدمورد قبول است به دلیل این که سطح معناداری در ضریب همبستگی کمتر از پنج درصد است لذا رابطه مستقیم و معناداری بین دو متغیر فرسودگی شغلی کارکنان با میزان استرس وجود دارد و درنتیجه فرض H0 رد شده و فرض H1 مورد تایید است.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، استرس ، کارکنان دانشگاه باهنر