نقد اثبات گرایی از منظر هستی شناسی اسلامی

از آنجا که پارادایم اثبات گرایی در دو قرن اخیر، عملاً جایگاه تاثیر گذارتری در دانشگاه ها داشته است، بررسی کاستی های آن از منظر هستی شناسی اسلامی موضوع پژوهش حاضر می باشد. روش این پژوهش، کیفی از نوع اکتشافی است برای این منظور، مواضع اثبات گرایی در خصوص «وحدت و کثرت»، «غایتمندی هستی»، «نظام علت و معلولی»، «جهان مادی و فراملی» و «جایگاه انسان کامل در هستی» احصاء و مورد نقد قرار گرفت. نتایج نشان داد که پذیرش مواضع هستی شناختی متفاوت، منتهی به تولید گونه های مختلفی از دانش می شود

کلیدواژه ها:

کاستی های اثبات گرایی ، هستی شناسی اسلامی ، تحول در علوم انسانی