نگاهی به زندگی واندیشه های امیر علیشیر نوایی درزبان شعری او

این پژوهش به بررسی اندیشه های امیر علیشیرنوایی درزبان شعری او، پرداخته است. وسعی بر آن بوده که با استناد به منابع معتبر ضمن معرّفی شخصیت نظام الدین امیر علیشیر نوایی، به بررسی کلّی دیوان او نیز پرداختهشود و جنبه های مختلف فکری از دیدگاه سبک شناسی مورد بحث و تفحّص قرار می گیرد . امیر علیشیر نوایی از شاعران دوران تیموری است که بیشترین اشعارش را غزلیات او تشکیل می دهد. نتایج این پژوهش، حاکی ازآن است که در سطح آوایی، اشعار امیرعلیشیر در سطح خوبی از موسیقی قرار دارند. او شاعری مقلّد است که بیشتر به اشعار حافظ توجّه نشان داده است. در زمینه فکری نیز، در اشعار امیرعلیشیر تفککر خاصی دیدهنمی شود. هر چه هست تکرار مکرّرات است. تفکّراتی مثل زهدستیزی، فقیه ستیزی شکایت از زمانه و ابنای زمان، شکایت از پستی هنر و خرد و گاها نیز خردستیزی از مسائلی است که مکررا در سبک عراقی دیده شدهاست.

کلیدواژه ها:

امیرعلیشیر نوایی ، سبک شناسی ، سطح معنایی ، زبان شعری