رابطه بین خودکارآمدی و یادگیری سازمانی با عملکرد سازمانی کارکنان استانداری مازندران

هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه بین خودکارآمدی و یادگیری سازانی با عملکرد سازمانی کارکنان استانداری مازندران بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه جمع آوری داده ها، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان استانداری مازندران (اعمل از کارکنان مرد و کارکنان زن) که در سال 1396 مشغول به فعالیت بودند که تعداد ان ها برابر 360 نفر بوده که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، 186 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای برحسب جنسیت به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، سه پرسشنامه استاندارد شامل: پرسشنامه خودکارآمدی شغلی شرر و همکاران 1982، پرسشنامه یادگیری سازمانی نیف 2001، و پرسشنامه عملکرد سازمانی هرسی و گلداسمیت 1980 بود. نتایج پژوهش نشان داد که بین خودکارآمدی و یادگیری سازمانی با عملکرد سازمانی کارکنان رابطه وجود دارد. از بین مولفه های خودکارآمدی (میل به آغازگری رفتار، میل به ادامه تلاش برای تکمیل رفتار، مقاومت در برابر موانع) فقط بین مولفه های میل به آغازگری رفتار، و مقاومت در برابر موانع و عملکرد سازمانی کارکنان رابطه وجود داشت. همچنین از بین مولفه های یادگیری سازمانی (مهارت های فردی، مدل های ذهنی، چشم انداز مشترک، یادگیری تیمی، و تفکر سیستمی)، فقط بین مولفه های مهارت های فردی، مدل های ذهنی، و یادگیری تیمی وعملکرد سازمانی کارکنان رابطه وجود داشت.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، یادگیری سازمانی ، عملکرد سازمانی