ضمان در قاعده تلف

قاعده ضمان پیش از تلف که در ماده ی 378 قانون مدنی آمده است؛ حقوقدانان و فقها بر این عقیده اند که این قاعده یک حکم استثنائی و خلاف قاعده اولیه حاکم بر معاملات است. لذا از این جهت که استثنائی است در عمل کردن به آن می بایست به موارد متیقن و منصوص قانونی اکتفا کرد. از مستندات این قاعده منابع چهار گانه استنباط احکام در فقه امامیه، قران، سنت، اجماع و عقل می باشند. برای اعمال این قاعده باید شرایط آن را رعایت کرد.از جمله اینکه مبیع هنگام تلف باید عین معین باشد، تلف باید پیش از تسلیم مبیع به مشتری صورت گرفته و تلف باید بر اثر حوادث خارجی باشد. این قاعده مختص بیع نیست و اطلاق ماده ی 378 قانون مدنی تلف مبیع از سوی ثالث را هم در بر می گیرد

کلیدواژه ها:

تلف ، ضمان ، قبض ، عین معین ، مبیع ، انتقال