بررسی کاربرد تتراسایکلین در بهبود کیفی محیط کشت استوك جلبک تتراسلمیس مورد استفاده در آبزی پروری

در پروری آبزیان و بعنوان غذای زنده برای تغذیه لارو ها از جلبک های تک سلولی (میکروجلبک) مثلتتراسلمیس (که جزو جلبکهای سبز) و غنی از چربی و اسیدهای آمینه است استفاده می گردد. این جلبککاربردهای دیگری هم دارد. کشت وسیع این جلبک، معمولا از کشت آزمایشگاهی شروع می شود. برای اینکار از محیط کشت استریل شده گیلارد Guillard’s F/2 استفاده می شود. علی رغم استریل سازی محیط کشت، یکی از معضلات کشت جلبک های تک سلولی، مخصوصا در درازمدت، آلوده شدن تدریجی محیط کشت آنها با باکتری های مزاحم محیطی است. عملیات هواده ی و نگهداری طولانی مدت از جمله عوامل بروز این معضل است.این مشکل در خصوص کشت انبوه جلبک مثل کشت در تانک های 100 الی 4000 لیتری که محیط کشت استریلنشده بکار می رود نیز مشهود است. بنابراین بمنظور حل این معضل و از آنجایی که برای کشت انبوه این جلبکاز محیط کشت استوک آزمایشگاه استفاده می شود آزمایشی تدارک دیده شد تا اثر بکارگیری آنتی بیوتیک برمهار رشد باکتری در کشت استوک بررسی شود. روش کار بدین ترتیب بود که سه غلظت متفاوت از آنتی بیوتیکتتراسایکلین به محیط کشت جلبک افزوده شد و پس از 7 روز تراکم کل جلبک و باکتری در سه نمونه حاویآنتی بیوتیک و یک نمونه شاهد (جمعا 4 تیمار) شمارش و مقایسه گردید. نتایج با استفاده از روش های آماریتحلیل شد. نتایج مشخص نمود که بکارگیری 50 میلی گرم در لیتر از آنتی بیوتیک تتراسایکلین در محیط کشتسبب شد تراکم باکتری ها از 18800 عدد بر میلی لیتر به 90 عدد بر میلی لیتر کاهش یابد بعبارت دیگر کاهش 208 برابری معادل 2/3 لوگ در تراکم باکتریایی (p<0.05) را بدنبال داشته است. ضمناً چنین غلظتی از آنتی بیوتیک تاثیر سوئی بر رشد جلبک در مقایسه با شاهد (p<0.05) نداشت. لذا استدلال بر این بود که بکار گیری غلظت مذکور از آنتی بیوتیک نه تنها رشد باکتری را مهار کرد بلکه اختلالی در رشد جلبک بوجود نیاورد. لذا اینروش می تواند بر افزایش کیفیت محیط کشت جلبکی از طریق مهار رشد باکتری اثر داشته باشد.

کلیدواژه ها:

تتراسلمیس ، محیط کشت ، آنتی بیوتیک