بررسی عوامل موثر بر خودابرازی زنان در شبکه های اجتماعی پرمخاطب

با عمومی شدن دسترسی به شبکه های اجتماعی مجازی و افزایش تصاعدی ضریب نفوذ اینترنت در ایران و در کنار آن افزایش تعداد سایت ها و وبلاگ های زنان و پایگاه های اطلاع رسانی بر روی این شبکه جهانی، کاربران توجه ویژه ای به این شبکه ها داشته اند. بنابراین هدف کلی پژوهش بررسی عوامل موثر بر خودابرازی زنان در شبکه های اجتماعی پرمخاطب می باشد. این تحقیق از نظر ماهیت از نوع پژوهش های کمی محسوب می شود واز نوع پیمایشی می باشد و از نظر هدف از نوع کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش زنان ساکن شهر تهران می باشند. حجم نمونه آماری 400 نفر تعیین شد. به منظور گردآوری اطلاعات با رویکرد میدانی از ابزار پرسشنامه محقق ساخته پس از تایید روایی و پایایی بهره گرفته شد. بین هر چهار مؤلفه (نوع رابطه ایجاد شده با اعتماد صمیمی – محافظه کارانه، استفاده از مزیتها، نوع فعالیت، تعداد کاربردهای مورد نظر از استفاده و تعدد شبکه های اجتماعی) با حضور زنان در شبکه های اجتماعی در سطح 99 درصد ارتباط معنی دار مثبتی وجود دارد، همچنین نتایج گویای این بود که بین آگاهی (اطلاع داشتن) زنان و حضورشان در شبکه های اجتماعی در سطح یک درصد رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. با توجه به اینکه بیشتر زنان مورد مطالعه موافق حضور زنان در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی بودند، ضروری است که اطلاع رسانی و فرهنگ سازی مناسب در این زمینه صورت گیرد. تا استفاده از فضای مجازی صرفاً جهت بالارفتن آگاهی های آنان و کارهای روزمره مفیدشان باشد.

کلیدواژه ها:

شبکه های اجتماعی مجازی ، زنان ، خودابرازی ، آگاهی