مفهوم واهمیت سرمایه فکری وجایگاه آن در حسابداری

در عصر اقتصاد دانش محور، سازمان ها از دو نوع منبع متمایز برای ارزش آفرینی و کسب سود استفاده می کنند: منابع مادی یا مشهود، و منابع فکری یا نامشهود. از طرفی گفته می شود سرمایه فکری می تواند بهتر از سرمایه فیزیکی و مادی، شاخص های عملکرد شرکت ها را تبیین کند. در حقیقت، حسابداری مالی سنتی قادر به محاسبه ارزش واقعی شرکت ها نمی باشد و تنها به اندازه گیری ترازنامه مالی و دارایی های ملموس اکتتفا می کند. سرمایه فکری یک مدل جدید کاملی را برای مشاهده ارزش واقعی سازمان فراهم می آورد و با استفاده از آن می توان ارزش آتی شرکت ها را نیز محاسبه کرد. این تحقیق به تبیین سرمایه فکری و مولفه های آن )سرمایه ارتباطی، سرمایه انسانی و سرمایه ساختاری( در سازمان ها می پردازد. چرا که در اقتصاد دانش محور کنونی، سرمایه فکری به عنوان عامل بسیار مهم برای ایجاد ارزش و کسب مزیت رقابتی شناخته شده است. از سرمایه فکری به منظور ایجاد ارزش برای سازمان استفاده میشود و امروزه نقش سرمایه های فکری در ایجاد ارزش برای سازمانها و شرکتها و واحدهای تجاری بسیار بیشتر از نقشی است که سرمایه های مالی در واحدها ایفا میکنند.بسیاری از صاحب نظران حوزه ی مدیریت بر این نکته باور دارند که سرمایه فکری و نیروی انسانی با کیفیت و دانش محور، عامل اصلی بهره وری و خلاقیت در سازمان است که میتواند با ایده های خود فرآیندهای جدیدی را خلق و کارآفرینی سازمانی را در سازمان تشویق کند که در نهایت باعث افزایش مزیت رقابتی سازمان خواهد شد .در این مقال ضمن تعریف مفاهیم و اصطلاحات سرمایه فکری، اهمیت اندازه گیری، روشها و ابعاد و مدلهایی برای اندازه گیری دارایی های نامشهود و سرمایه فکری آورده شده است و روش مورد استفاده این مقاله کتابخانه ای بوده و گردآوری دادهها از طریق واکاوی مقالات و کتب معتبر داخلی و خارجی است

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، نیروی انسانی ، داراییهای نامشهود مزیت رقابتی .