تحلیل تطبیقی معماری سنتی خوزستان با موسیقی سنتی ایران با تأکید بر اصول و مبانی دستگاه موسیقی شور

معماری سنتی خوزستان جزیی از معماری سنتی ایران و دربرگیرندهخصوصیات نغز، مفاهیم انسان گرایانه و هماهنگ با ویژگی های فرهنگیهویتی آن است. کلیه دستگاه های موسیقی سنتی ایران منجمله دستگاهشور نیز مانند سایر هنرهای ایرانی متأثر از فرهنگ انسانی، عرفانیو حکمت های ایرانی اسلامی می باشند. هندسه و تناسبات معماری سنتیخوزستان چه در کل بنا مانند طرح و تهرنگ، چه در جزییات مانندنماها و خطوط تکرارپذیر آن ها، دارای ریتم منظم، هدفمند و هماهنگمی باشد که نهایتاً منجر به وحدت در عین کثرت می گردد، وحدتی کهبه صورتی دیگر در هارمونیِ ریتم و تکرار در موسیقی سنتی و بالاخصدستگاه شور موسیقی سنتی ایران قابل بازشناسی است. در این پژوهشسعی شده تشابه و تناظر های اصول و مبانی ریتم موسیقی سنتی ایرانبویژه دستگاه شور با اصول و مبانی ریتم و تکرار در معماری سنتیخوزستان و قابلیت تطبیق آنها مشخص شود. با بررسی این مباحث میتوانیم به میزان هماهنگی و همسویی ریتم و تکرار در دستگاه شورموسیقی سنتی ایران و معماری سنتی خوزستان پی ببریم. در این مقالهاز شیوه ی تحقیقی توصیفی تحلیلی بهره گرفته شده که با استفاده ازمنابع کتابخانه ای موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی اهواز،کتابخانه مرکزی دانشگاه شهید چمران اهواز، کتابخانه مرکزی استانخوزستان، کتابخانه معاونت فرهنگی شهرداری اهواز و سایت هایاینترنتی جهاد دانشگاهی، سیویلیکا و نشریه های مرتبط با موضوعانجام شده است.

کلیدواژه ها:

معماری سنتی ، معماری سنتی خوزستان ، موسیقی سنتی ، موسیقی سنتی ایران ، دستگاه موسیقی شور