تحلیل زمانی- مکانی نیازهای سرمایشی و گرمایشی به عنوان نمایه تغییر اقلیم در ایران

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 373

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICRSIE05_134

تاریخ نمایه سازی: 1 آبان 1399

چکیده مقاله:

تغییرات آب و هوایی امروزه از مهمترین مخاطرات اقلیم شناختی به شمار می آید، که برای ردیابی و شناسایی آن از نمایه های هواشناسی مختلفی استفاده می گردد. در این تحقیق تغییرات زمانی مکانی نیازهای گرمایشی، سرمایشی به عنوان دو نمایه اقلیم کاربردی که بیانگر مقادیر بالقوه مصرف انرژی می باشند، در ایران بررسی گردید. در این راستا با استفاده از داده های درجه روزهای گرم و سرد در دوره آماری 1960 تا 2014 برای 30 ایستگاه سینوپتیک مراکز استان های کشور روند درجه روزهای سرد و گرم و نقاط جهش و تغییر ناگهانی توسط آزمون گرافیکی من کندال شناسایی شد. از طریق محاسبه میزان تغییرات دمای تعداد سال های بعد و قبل از جهش (تعداد برابر) به برآورد دمای میانگین فصل سرد و گرم اول دوره و سال 2014 اقدام گردید و مقادیر افزایش دما نیز با همین روش به دست آمد. نقشه هیا مربوط به میانگین دمای فصل گرم و سرد و مقادیر افزایش دمای فصل گرم و سرد به صورت کنتورهای هم افزا ترسیم گردید. نتایج تحقیق نشان داد که نیازهای گرمایشی ایران در سال 1993 دچار تغییرات ناگهانی یا جهش شده و از آن به بعد روند کاهشی داشته است، و نیازهای سرمایشی کشور در سال 1990 دچار جهش در میانگین شده و از آن سال به بعد تا سال 2014 روند افزایشی داشته است، میزان افزایش دمای محاسبه شده برای ماه های فصل سرد (ژانویه، فوریه، مارس، دسامبر) به ترتیب 0/6، 0/3، 0/55، 0/73 درجه سلسیوس و برای ماه های فصل گرم (ژوئن، ژوییه، اوت و سپتامبر) به ترتیب 0/44، 0/32، 0/51، 0/1 درجه سلسیوس می باشند. دمای برآوردی فصل گرم کشور در سال 2014، 265 درجه سلسیوس بوده که 0/5 درجه سلسیوس بالاتر از دمای برآوردی برای اول دوره یعنی سال 1981 می باشد و دمای برآوردی فصل سرد کشور در سال 2014، 6.5 درجه سلسیوس می باشد که 0/6 درجه سلسیوس بالاتر از دمای برآوردی برای اول دوره یعنی سال 1975 می باشد. ن قشه هیا ترسیمی نشان دهنده این واقعیت هستند که میزان افزایش دما به عنوان نمایه تغییر اقلیم در هر دو فصل گرم و سرد در سمال ایران بیشتر از جنوب بوده و اینکه در فصل گرم مناطق در بازه میانگین دمایی 30 تا 27 درجه سلسیوس بیشترین افزایش دما (1 تا 0/7 درجه سلسیوس) را داشته اند و در فصل سرد مناطق سرد و نسبتاً سرد دربازه میانگین دمایی 3 تا 0/5 درجه سلسیوس دارای بیشترین مقدار افزایش دما (1.5 تا 1 درجه سلسیوس) بوده اند.

کلیدواژه ها:

نیازهای سرمایشی و گرمایشی ، تغییر اقلیم ، آزمون ناپارامتریک من- کندال ، ایران

نویسندگان

وحیده صیاد

دانشجوی دکتری آب و هواشناسی دانشگاه خوارزمی تهران

زهرا حجازی زاده

استاد گروه آب و هواشناسی دانشگاه خوارزمی تهران

شریفه زارعی

دانشجوی دکتری آب و هواشناسی دانشگاه خوارزمی تهران