بررسی رابطه بین علاقه به انجام پژوهش با خودکارآمدی پژوهشی در بین دانشجویان(مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه پیام نور)

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین علاقه به انجام پژوهش با خودکارآمدی پژوهشی در بین دانشجویان دانشگاه پیام نور شهرارومیه بود که با روش توصیفی از نوع همبستگی اجرا شد. جامعه آماری پژوهش تعداد440 نفر از دانشجویان پیام نور شهرارومیه بوده است که براساس جدول مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی تعداد 196 نفر انتخاب و به پرسشنامه های علاقه به انجام پژوهش و خودکارمدی پژوهشی پاسخ دادند. برای تعیین اعتبار و روایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که میزان آلفای کرونباخ برای پرسشنامه علاقه به انجام پژوهش0/95 و برای پرسشنامه خودکارآمدی پژوهشی 0/97گزارش شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده شده است. برای انجام تحلیل های استنباطی از رگرسیون گام به گام و آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از رابطه مثبت و معنادار بین علاقه به انجام پژوهش و خودکارآمدی پژوهشی از یک سو و از سوی دیگر رابطه مثبت ابعاد علاقه به پژوهش با خودکارآمدی پژوهشی است که مقدار R2 نشان می دهد 0/15 از واریانس خودکارآمدی پژوهشی بوسیله علاقه به انجام پژوهش تبیین میشود. ضرایب رگرسیون نشان میدهد منزلت اجتماعی((β = 0/33، اختیار و پایداری((β =0/29، میتوانند به طور مثبت و معنیداری خودکارآمدی پژوهشی را پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

پژوهش ، خودکارآمدی ، خودکارآمدی پژوهشی.