اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر پایه ی مدیتیشن هندسی در درمان یک مورد اختلال وسواسی- اجبار

اختلال وسواسی- اجباري، به عنوان یک اختلال روانی ناتوان کننده شناخته شده است. در طی چند سالگذشته، مطالعات متعددي اثربخشی مداخلات مبتنی بر ذهن آگاهی را به عنوان گزینه هاي مکمل یاجایگزین موثر در از بین بردن علایم وسواس فکري- عملی تایید نموده اند. هدف پژوهش حاضر،اثربخشی درمان شناختی- رفتاري مبتنی بر مدیتیشن هندسی (با نام اختصاري اف جی مدیتیشن) در کاهشعلایم وسواس فکري بود. براي این منظور، طی یک پژوهش تک موردي و در قالب یک برنامه ي درمانیهشت هفته اي یک مورد اختلال وسواس فکري- عملی مقاوم به درمان با ارجاع توسط روانپزشک، موردبررسی قرار گرفت. ابزار مورد استفاده، مقیاس وسواس- اجبار ییل براون و پرسشنامه هاي افسردگی واضطراب بک بود. نتایج این پژوهش تغییر معناداري را در کاهش علایم وسواس، اضطراب و افسردگینشان داد. به نظر می رسد، درمان شناختی- رفتاري بر پایه ي مدیتیشن هندسی می تواند به کاهش علایماختلال وسواسی- اجباري، اضطراب و افسردگی کمک نماید. چنین مدل آزمایشی، ممکن است در آیندهبه عنوان یک رویکرد جامع براي درمان اختلال وسواس- اجباري، تایید بیشتري دریافت کند. به منظورتقویت تاثیرات این درمان، ادغام مدیتیشن هندسی با فناوري عصبی (نوروتکنولوژي) که به هم آواییفراگیر در مغز منجر میشود، در قالب طرح مدیتیشن هندسی بر پایه ي دینامیک مغز پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

مدیتیشن هندسی ، درمان شناختی – رفتاری و اختلال وسواسی- اجباری