اثربخشی معنادرمانی گروهی بر بهزیستی روان شناختی و تاب آوری معتادان شهر شیراز

معنویت درمانی، به معناي در نظر گرفتن باورهاي فرهنگی مذهبی مردم در فرآیند درمانگري و درنظر گرفتن بعد متعالی مراجعان است که آنها را به سوي منبع متعالی رهبري می کند هدف پژوهشحاضر، بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر بهزیستی روانشناختی و تاب آوري معتادان شهر شیراز بود.براي این منظور، طی یک پژوهش نیمه تجربی، با پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل، 60 نفر که درسه ماه ي اول سال 2019 به مراکز ترك اعتیاد شهر شیراز مراجعه کرده بودند، با استفاده از روش نمونهگیري دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه وارد شدند. گروه ها قبل وبعد از مداخله با پرسشنامه ي بهزیستی روان شناختی ریف ( 1980 ) و تاب آوري کانر و دیویدسون ( 2003)مورد ارزیابی قرار گرفتند . نتایج تحلیل کواریانس نشان داد بین گروه آزمایش که تحت معنادرمانیگروهی قرار گرفته بود و گروه کنترل، از لحاظ میزان بهزیستی روان شناختی و مولفه هاي آن (رضایت اززندگی، پذیرش خود، شادي و خوشبینی، رشد و بالندگی فردي، ارتباط مثبت با دیگران و خودپیروي) وتاب آوري تفاوت معناداري وجود دارد و میزان بهزیستی روان شناختی و مولفه هاي آن و تاب آوري درگروه آزمایش بالاتر بود. به نظر می رسد. که معنادرمانی گروهی یکی از راه هاي جلوگیري از گرایشافراد به ادامه استفاده از مواد مخدر است و بهزیستی روانی و تاب آوري بیماران معتاد را به زندگی بهبود می بخشد.

کلیدواژه ها:

معنادرمانی گروهی ، بهزیستی روانشناختی ، تاب آوری و معتادان