تأثیر مفاهیم انرژی مستخرج از باغ ایرانی در طراحی منظر شهری

یکی از پیامدهای زیست محیطی شهرهای در حال رشد تأثیرات منفی آن بر محیط بیرونی است. رشد سریع شهرنشینی و تراکم ساخت و سازهای شهری، منجر به نارضایتی عابران پیاده از محیط حرارتی در بسیاری از شهرها میشود. راهکار جهت یافتن راه حل مناسب این مشکل برای کاهش فشار تنش گرمای محیط های حرارتی در فضاهای شهری در فضای باز، طراحان شهری و محققان دیگر را به چالش کشیده است. اهدافی که در طراحی مدنظر معماران و شهرسازان قرار میگیرد مانند کاشت گیاهان بومی و ایجاد رطوبت با استفاده از آب و جریان هوا تأثیر به سزایی در آسایش حرارتی عابر پیاده و متعاقباً در استفاده از محیط شهری دارد. هدف از این تحقیق، مرور روشی مناسب میباشد که ممکن است برای افزایش شرایط راحتی حرارتی در فضای باز استفاده شود.

کلیدواژه ها:

فضای باز ، گیاهان بومی ، جریان هوا ، آسایش حرارتی ، باغ ایرانی