توسعۀ معماری پایدار با فنّآوری نانوتکنولوژی

حضور فن آوری نانو درمعماری، دنباله ای ازمفاهیم "معماری ارگانیک" است که " فرانک لوید رایت"، آن را بر اساس خلق ساختارهایی در سازگاری با طبیعت پایه گذاری کرد. این مفهوم درمعماری معاصر، با نام نانوتکنولوژی در قالب معماری پایدار ظهور پیدا کرده است. این تکنولوژی می تواند دربسیاری ازفرآیندهای ساخت و طراحی به کاربرده شود. این مشخصات منحصربفرد، قادر هستند که مشکلات کنونی در ساختمان سازی را حلّ کرده و درفرآیند ساخت، تغییراتی را به وجود آورند. مسائل زیست محیطی و تولید مصالح نوین و هوشمند، امروزه از بحث برانگیزترین موضوعات در معماری است و نظریّات گوناگونی دراین زمینه ارائه شده است. یک ساختمان هوشمند نه تنها باید به مشکلات افراد پاسخگو باشد، بلکه باید زمانی را برای آرامش و آسایش آنها فراهم کند. به عبارت دیگر ساختمان قسمتی از بشر است و نه در مقابل آن. درعین حال که یک ساختمان از سیستم های پیشرفته و هماهنگ با شرایط طبیعی تنظیم و کنترل می گردد، باید شاخص زیبایی شناسی درجهت آسایش بهره برداران را نیز فراهم کند. طراحی و به کارگیری روش های مناسب، استفاده ازمواد و مصالح نوین و سیستم های پیشرفته ساختمانی، به اهداف زیست محیطی کمک می کنند.

کلیدواژه ها:

نانو تکنولوژی ، مصالح نوین ، معماری پایدار ، مصالح نوین