مدیریت دولت رفاه هخامنشی

در این مقاله نگارنده به تاریخچۀ تشکیل دولت رفاه در ایران پرداخته و با ذکر شواهد تاریخی توجه به این موضوع را در ادوار مختلف دولت هخامنشی تبیین کرده است. رفاه و امنیت اجتماعی جزء کارکردهاي اصلی حکومت ها هستند و به همین دلیل است که آنها را غالبا دولت هاي رفاه می خوانند. دولت رفاه دولتی است که نهادهاي قدرت از طریق قانون، وظیفه ي تهیه و بهبود رفاه عمومی را وظیفه ي مقدم خود می شمارند. لذا دولت همه ي کسانی که به نحوي از انحاء و بنابر هر دلیلی قادر به تأمین هزینه هاي خود نیستند، کمک هاي نقدي می کند. بدین ترتیب دولت از طریق تضمین یک حداقل درآمد ثابت (به عنوان مثال حقوق بیکاري، بیمهي سالخوردگی) و یا از طریق کمک هاي نقدي دیگر، در هنگام سوانح کاري، ناتوانی جسمی و روحی، بیماري، سالخوردگی و فشارهاي اقتصادي و ناتوانی در امرار معاش موقعیت افراد را تضمین کند. چنین دولتی وظیفه دارد براي همگان، ز گهواره تا گور، امکانات پرستاري درمانی، بیمه ي بیماري و بیکاري، بازنشستگی، اعانه ي خانوادگی و مسکن با توجه به ایده ي دولت رفاه را فراهم سازد. این پژوهش راه را براي استفاده از ایده هاي مدیریت شهري ایران باستان در عصر کنونی را پیشنهاد می کند.