جایگاه صلح در عرصه روابط بین الملل با تاکید بر سیاست خارجی دولت جمهوری اسلامی ایران

مهم ترین هدف در روابط بین المللی حفظ یا ایجاد صلح است . از معاهده صلح وستفالی که مبنای به وجود آمدن دولت مدرن در سال 1648 شد تا عصر حاضر از این سازه اجتماعی برداشت های متفاوتی شده است . تبار شناسی صلح نشان می دهد که ایجاد امنیت ، برقراری نظم و تامین منفعت عمومی همواره از اهداف اصلی صلح بوده است . مقاله حاضر پس ازمروری بر ادبیات پیشین به طرح این پرسش می پردازد که آیا می توان مبنای ثابت و جهان شمولی را برای صلح تبیین کرد ؟ مبنایی که در بر دارنده طیف وسیعی از اهداف فوق الذکر باشد ؟مقاله ضمن بررسی مکاتب مختلف اخلاق هنجاری ) اخلاق غایت گرا ، اخلاق وظیفه گرا و اخلاق فضیلت گرا ( وقانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نتیجه می گیرد که : صلح به مثابه یک اصل اخلاقی خصلتی جهانی دارد و ازاین حیث تفاوتی میان تعریف صلح نزد یک حکومت لائیک و ایدئولوژیک نیست؛ همان طور که حقوق بشرمتضمن حقوق همه افراد بشر فارغ از اوصاف و ویژگی های عرضی آن ها است .

کلیدواژه ها:

صلح ، حقوق بشر ، اخلاق ، قانون اساسی