خانواده و اخلاق معاشرت از منظر قرآن و روایات (الهیات و معارف اسلامی)

در جوامع انسانی، خانواده به افرادی گفته می شود که با یکدیگر از طریق هم خونی، تمایل سبب، یا مکان زندگی مشترک وابستگی دارند. خانواده در بیشتر جوامع، نهاداصلی جامعه پذیری کودکان است. سازمان ملل متحد 1994 نیز در آمار جمعیتی خود، خانواده را چنین تعریف می کند: «خانواده یا خانوار به گروه دو یا نفره ای اطلاق می شود که با هم زندگی می کنند. منظوراز اخلاق معاشرت، یعنی دانستن مصداق خوی های نیک و بد در هنگام برخورد و معاشرت با دیگران . خداود در قرآن کریم راه رستگاری و رسیدن به کمال خلقت انسان را تزکیۀ نفس می داند لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اخلاق معاشرت در آیات و روایات انجام گرفته است. که از لحاظ هدف کاربردی و روش تحقیق مروری ـ تحلیلی می باشد که برای جمع آوری اطلاعات در زمینه پژوهش حاضر از روش جمع آوری داده های ثانویه بهره گرفته شده است. که یافته ها حاکی از ان است که روح و روان انسان، نیازمند تغذیه است که شامل «معاشرت» به روح انسان می رسد، شخصیت او را می سازد و توانایی گوناگون را دراو افزایش می دهد، از طرفی شناخت «حدود» و «میزان معاشرت» را از ضروریات زندگی اجتماعی می داند، که با دانستن این مرزها باعث پیشرفت و توسعه ی جامعۀ انسانی و حفظ حریم شخصی افراد خواهد شد. و زمانی که افراد جامعه در محیطی آرام و بدون مشغولیت فکری به انجام مسئولیت های خود بپردازند، امنیت و اسایش بر جامعه حکمفرما خواهد شد.

کلیدواژه ها:

گشاده رویی ، خوش گویی ، برخورد صمیمانه ، مدارا ، خوش خوئی ، ادب ، معاشرت