ارتباط مؤثر زندگی خدامحورانه بر سلامت روانی و معنوی افراد

در این پژوهش به نقش زندگی توحیدی بر سلامت روانی افراد و جامعه پرداخته شده است که طبق آیه قرآنی هدف غایی و نهایی از خلقت انسان ها عبودیت و بندگی کردن است و لازمه عبودیت انسان، زیست کردن به نحوه ایده آل آن یعنی مطیع دستورات حاکم نامحدود و حکیم است و برنامه هایی که توسط نبی و امام به افراد آموزش داده شده روشن کننده راه افراد است همچنان که رابطه مستقیمی میان انجام به وظایف یعنی بایدها و نبایدها ولذت عبودیت وجود دارد دین بدون وحی یعنی زمین بدون تخم که نتیجه نمی دهد و نهایت به بن بست می رسد و زندگی از آغاز تا پایان، چه حیات جسمانی و چه روحانی همگی به سمت خدا در حرکت هستند و برای رسیدن به انسان کامل مطلوب که دین اسلام در قرآن معرفی می کند قابل توجه است . بنابراین در این پژوهش استناد به منابع مهمی چون قرآن ،نهج البلاغه،صحیفه سجادیه ،دیدگاه ائمه، زیارات عمیق وارده شده و علمای دین ضروری است .روش تحقیق در این حوزه تحلیلی –توصیفی می باشد

کلیدواژه ها:

زندگی توحیدی ، عبودیت ، انسان کامل ، سلامت روان