بازخوانی سیر ادبیات تاریخی ایران برای دستیابی به ویژگی های شخصیت شکلیِ معماری معاصر ایرانی

اسناد نوشتاری موجود از سیر معماری معاصر ایران از دورة پهل وی تا به امروز، چهار گروه کلی تاریخ گرا،پایدار، سنت گرا و معنا گرا را به خود اختصاص می دهند. مطالعة ا ین چهار دسته کلی، برای پیدا کردن جایگاهامروزمان اهمیت می یابد. همچنین، از آنجایی که هدف پیدا کردن شخصیت شکلی معماری معاصر ایرانیست،باید دانست که معماری معاصر ایران چه ویژگی هایی دارد؟ و کدام گروه از چهار دستة مذکور، با معماریایرانی مطابقت دارند؟ لذا، آثار، نظرات، اندیشه ها و اصول حاکم بر دوران معاصر، مورد تبیین و تفسیر قرارگرفت تا بدین وسیله، معیاری برای سنجش تطبیق هر گروه با معماری ایرانی، مطرح گردد. این پژوهش از نوعکیفی است و روش پژوهش آن، تبیینی، تفسیری و تطبیقی است. نتایج به دست آمده حاکی از آن بود، که درهر دوره می توان آثاری مطابق با اصول معماری ایران یافت اما ای ن موضوع قابلیت تعمیم به کل گروه تقسیمبندی شده، را ندارد، چرا که این امر متأثر از عواملی مانند، اندیشه ها و توانایی های معمار، سبک معماری،اقتضای زمان و موردِ ساخت می باشد که، مهمترینشان اندیشه ها و مبانی نظری معمار است. بنابراین، محوریتمقاله به تبیین این امر اختصاص یافته است.

کلیدواژه ها:

معماری معاصر ایرا نی ، معماری ایران ، سبک شناسی معماری معاصر ، معماری معاصر ایران