خوانشی بر زیبایی شناسی هنری از زبان معماری

زیبایی ریشه در بنیان شخصیتی فرد دارد ، نگرش نسبت به زیبایی و خوانش از زیبایی بر هر شخصی میتواند متفاوت باشد و یا یکسان بنظر آید ولی هر چه هست اصل یک اثر هنری زیبایی آن است ، زیبایی شناسی یک شاخه از فلسفه است و خود برآنست تا بر شخص بیننده و خواننده بفهماند که از چیست این و چرا اینگونه است زیبایی از مولفه های زیادی برخوردار است که فرم از مهم ترین آن می باشد. همچنین زیبایی در جنبه های اجتماعی-روانی تأثیر به سزایی بر دریافت های بشر میگذارد. در نتیجه زمانی یک اثر برای ما زیبا خواهد بود که اطلاعات زیبایی شناسی اش ،زیاد باشد. زیبایی در اثر هنری بعنوان بن مایه اساسی لحاظ گردیده است و تفاوت یک اثر مبتدی و یک اثر حرفه ی در نسبت و مرتبه آن از نظر زیبایی شناسی است یک اثر معماری نیز بایستی این مولفه را در خود داشته باشد و با حفظ آن به ماندگاری و جاودانگی خود برسد اصل اول ویتروویس (Venustas) زیبای را یکی از قواعد اث هنری میداند و معماری سنتی ایران نیز با خلق یک اثر هنری در حد اعلای زیبایی بدان دست یافته بود ، این پژوهش سعی برآن دارد تا با نگاهی به نظرات فلاسفه ، هنرمندان و معماران گرانقدر معاصر و تاریخی قدمی در خصوص تبیین اصول زیبایی شناسی فلسفی در قاموس یک اثر معماری برداشته و به جهت بازشناسی این اصول و نحوه باز آفرینی انان در یک اثر معاصر بدست یک دانشجو و یا یک طراح اصولی را تدوین نماید روش تحقیق این پژوهش با توجه به عنوان و نیز نیاز به مکتوبات فلاسفه و هنرمندان گذشته بصورت مطالعات کتابخانه یی و بررسی میدانی آثار هنری و معماری به جهت تطبیق این اصول با آثار اجرا شده میباشد و در نهایت با یک سری تجزه تحلیل استدلالی و منطقی در خصوص جمع بندی اقدام به ارائه نتیجه نماید.

کلیدواژه ها:

زیبایی شناسی ، هنر ، زیبایی ، معماری