بررسی توان توسعه اکولوژیکی و آمایش حوضه آبخیز قورچای استان گلستان با روش کیفی قیاسی

آمایش سرزمین علمی است که با توجه به ویژگیهای اکولوژیک سرزمین و شرایط اقتصادی- اجتماعی آن، نوع استفاده بهینه از سرزمین را مشخص میسازد. در آمایش حوضه آبخیز قورچای به مساحت 24039 هکتار شش نقشه پایه اطلاعاتی شامل نقشه های طبقات ارتفاع از سطح دریا، درصد شیب، جهت شیب، تیپ خاک ها، تیپ و تراکم پوشش گیاهی به روش دوتایی با هم ترکیب شده و نقشه نهایی واحدهای زیست محیطی نهایی به دست آمد. در محیط GIS با استفاده از نرم افزارArc Map در فرآیند آمایش سرزمین، 1921 اکوسیستم خرد یا واحد زیست محیطی مشخص گردید. برای این اکوسیستمهای خرد نیز ارزیابی توان اکولوژیک برای کاربریهای کشاورزی و مرتعداری، جنگلداری، توریسم گسترده و متمرکز، آبزی پروری، توسعه شهری و روستایی و حفاظت و تفرج گسترده، صورت گرفت درنهایت کار آمایش، از کل مساحت منطقه 12/32 درصد به کشاورزی و مرتعداری 0/375 درصد به توریسم گسترده 52/53 درصدبه جنگلداری 1/1 درصد به ابزی پروری 1/67 درصد به توسعه شهری و روستایی و 32 درصد به حفاظت اختصاص پیدا کرد. با توجه به استعداد و پتانسیل بالای اکثر سطح منطقه به کاربری جنگلی بیشترین سطح کاربری پیشنهادی مربوط به همین کاربری می باشد لذا جهت جلوگیری از تخریب سرزمین و بهره برداری پایدار از منابع حوضه آبخیز مذکور باید اقدامات اساسی برای جلوگیری از ادامه روند تخریب جنگل انجام داد. برای جلوگیری از ادامه روند بهره برداری از جنگل باید بهره برداریهای جایگزین دیگر از عرصه را نیز پیشنهاد کرد که معیشت اجتماعی و اقتصادی مردم ساکن در آن به خطر نیفتد بر اساس نتایج حاصل از فرایند آمایش سرزمین کاربریهای جدید آبزی پروری و تفرج گسترده پیشنها شده است.

کلیدواژه ها:

آمایش سرزمین ، زیست محیطی نهایی ، ارزیابی توان GIS ، قورچای