اهمیت و شناسایی سپرهای ساحلی در مدیریت حوزه های ابخیز مطالعه موردی بخشی از حاشیه رودخانه زاینده رود

یکی از خطرناک ترین منابع آلاینده آبها الودگیهای غیرنقطه ای Non point pollution می باشد که حجمشان بیشتر از الودگی های غیرکشاورزی است و کنترل آنها نیز مشکل تر از الودگی های نقطه ای است سپرساحلی Buffer zone زمین مجاور یک منبع آبی رودخانه دریاچه یاتالاب است که دارای پوشش گیاهای پایا علفی، درختچه ای یا درختی بوده تا منابع آبی را از تاثیرات سوء فعالیت های زراعی حفاظت نماید این سیستم یکپارچه در میدری حوزه های ابخیز می تواند در کاهش الودگیهای غیرنقطه ای رودخانه ها که ناشی از مینهای زراعی هستند تاثیر بسزایی داشته باشد درباره تاثیرسپرساحلی بر خشکی می توان به حافظ تنوع زیستی و زیستگاه حیات وحش پیرامون حوزه ابخیز اشاره کرد از دیرباز وجود نوارهای درختکاری شده مانند صنوبرکاری ها یا علفزارها در حاشیه زاینده رود چون سپری محافظ از عبور موادی همچون نیتراتها، ازت کل وامونیوم جلوگیری کرده است دراین پژوهش یافتن عرصه هایی که پذیرای این سیستم مدیریتی باشند با روشهای سنجش از دور و عملیاتی میدانی انجام گرفت.

کلیدواژه ها:

مدیریت حوزه ابخیز ، سپرساحلی ، زاینده رود