عملکرد گندم در استان فارس و رابطه آن با وضعیت آهن، روی، مس، و منگنز خاک

استان فارس سال های متوالی به عنوان بزرگترین تولید کننده گندم (Triticum aestivum L.) در کشور بوده است. برای حفظ این موقعیت باید عوامل موثر در تولید این محصول را شناخت و سعی در بهینه کردن آنها نمود. از جمله این عوامل وضعیت عناصر غذایی کم مصرف در خاک است. گزارش هایی از مطالعات تک عنصری تحت شرایط کنترل شده موجود است. در مطالعات یاد شده معمولا از روش های کیت – نلسون یا مچرلیخ – بری استفاده می شود که در آنها سطحی از یک عنصر غذایی در خاک به عنوان سطح بحرانی تعیین می گردد. سطوح کمتر از این مقدار به عنوان کمبود و بیشتر از این مقدار به عنوان بسنده اعلام می شود در روش های یاد شده در هر زمان تنها یک عنصر را می توان بررسی کرد. پاسخ گیاهی به کار رفته در آنها نیز معمولا عملکرد نسبی است و نه عملکرد مطلق و لذا نتایج مستقیما قابل توصیه به زارع نیست. مطالعه حاضر به منظور ارائه روشی انجام شد که در آن پاسخ گیاه به طور همزمان با عناصر آهن، روی، مس و منگنز در خاک تحت شرایط واقعی مدیریت زارع ربط داده می شود و علاوه بر آن چون از عملکرد مطلق گندم استفاده می شود نتایج مستقیما قابل توصیه به زارع است.