طراحی مدلی جهت بهبود مدیریت زمانبندی و کنترل پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته با استفاده از چرخه DMAIC

در پروژه های تحقیقاتی پیشرفته که هم از نظر تکنولوژی پیچیده و هم از نظر ملی حائز اهمیت هستند مساله اندازه گیری میزان پیشرفت و تاخیر آن و همچنین مشخص نمودن علل تاخیر و حذف منشاء آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار است.این گونه پروژه ها در حوزه های مختلفی چون تامین مواد، طراحی و ساخت با ریسکهای متعددی روبرو هستند و بنابراین یک برنامه ریزی منسجم و مستمر می تواند در جهت پیشرفت و بهبود کیفیت آنها نقش موثری داشته باشد. در این مقاله برای اولین بار مدلی طراحی شده که برپایه مراحل چرخه بهبود کیفیت یعنی DMAIC نسبت به کاهش ریسکها در مدیریت پروژه های تحقیقاتی پیشرفته اقدام می گردد. اجرای این مدل منجر به افزایش راندمان و کاهش تاخیرها درپروژه های مذکور می گردد. در نهایت این مدل به صورت موردی بر روی یکی از پروژه های تحقیقاتی اجرا گردیده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت پروژه ، پیشرفت پروژه ، چرخه بهبود کیفیت