ارزش آفرینی بواسطه ی افزایش هم افزائی بین دو عنصر استراتژی و نوآوری

دیدگاه نوآورانه در رابطه با فرصت های پیش رو، چشم انداز روشنی از آینده فراهم می آورد. این دیدگاه، سازمان ها را بر می انگیزد تا به این سوال پاسخ دهند که در آینده خواهان دست یابی به چه موقعیتی هستند؟ که این مسئله نیز با رویکردهای هماهنگ شده ی برنامه ریزی استراتژیک که باعث ارتقاء تصمیمات جزئی و تدریجی می شود، مخالف است. این دیدگاه برگزیده، مشخص خواهد کرد که آیا یک سازمان در امر رقابت، نوآوری دارد یا در آن شرایط به تقلید از سازمانهای دیگر می پردازد. در محیط اقتصادی امروز، سازمان ها نیاز دارند که ارزش قابل تشخیصی را ایجاد کنند. انجام این کار نیازمند ایجاد هم افزائی بین استراتژی و نوآوری دارد. این مقاله پس از مطرح کردن اهمیت نوآوری، رابطه میان استراتژی و نوآوری را به طور دقیق مورد بحث قرار می دهد. همچنین استدلال می کند که در حالی که نوآوری راهبردی منطقی است ولی در عین حال استراتژی و نوآوری از حیث تعریف و عملکرد کاملا متفاوتند؛ لذا پس از مشخص کردن این تفاوتها، رویکرد های دستیابی به هم افزائی را مطرح می نماید.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، مزیت رقابتی ، فرصت ، نوآوری راهبردی