تعیین الگوی زمانی بارش در حوزه آبخیز جازموریان

برآورد سیلاب طراحی یکی از گام های اصلی در طراحی و اندازه یابی انواع سازه ها و تاسیسات هیدرولیکی است که به روشهای مختلفی انجام میگیرد. در مواردی که ظرفیت ذخیره سیستم قابل توجه یا دوره برگشت سیلاب طراحی طولانی باشد مثلا در طراحی سرریز سدهای مخزنی استفاده از مدلهای ریاضی برای تبدیل باران طراحی به سیلاب طراحی یک گزینه معمول و رایج است. باران طراحی منتخب که مولد سیلاب طراحی خواهد بود باید حائز ویژگیهایی باشد و یکی از ویژگیها، نحوه توزیع مقدار باران در طول مدت بارندگی است که آن را اصطلاحا توزیع زمانی یا الگوی زمانی باران طراحی می نامند (در این تحقیق سعی شده تا با استفاده از داده های باران نگار 3 ایستگاه باران سنجی ثبات وزارت نیرو در حوزه آبخیز جازموریان و کاربرد روش Huff و روش pilgrim که روش های رایج در ایالات متحده آمریکا و استرالیا که تشابهات اقلیمی فراوانی باکشور ایران دارند می باشند الگگوی زمانی باران در این حوزه ارائه گردد.) در روش pilgrim مجموعه ای از بارشهای شدید ثبت شده در ایستگاه های موردمطالعه برای 5 پایه زمانی (12، 6، 3، 1 و 24 ساعته) انتخاب و سپس نمودار تجمعی بی بعد آنها همگی روی یک صفحه مختصات پیاده شده و در نهایت منحنی تجمعی متوسط باران طراحی بر اساس مدت تداوم های مذکور استخراج گردیده است در روش Huff اغلب مدل توزیع زماین بصورت توزیع احتمالی ارائه می شود بر اساس یافته های حاصل از رگبارها تصمیم مبنی بر تقسیم بندی رگبارها در چهارچارک گرفته شده است این تقسیم بندی بر اساس اینکه شدیدترین قسمت بارش در یک چهارم اول، سوم یا چهارم به وقوع پیوسته، می باش. توزیع زماین بارش به وسیله منحنی با دو محور بر حسب بارش به صورت درصدی از کل بارش (تجمعی) وتداوم بارش به صورت 25 درصد ازکل مدت تداوم ترسیم و برای تعیین حدود اعتماد ازهیستوگرامهای استفاده شد.

کلیدواژه ها:

الگوی بارش ، باران طراحی ، توزیع زمانی