بررسی تاثیر آبیاری بر تحول خاکهای تحت کشت استان کرمان ( مطالعه موردی دشت های انار، صوغان و ارزوئیه)

از عوامل مهم و موثر بر تشکیل و تحول خاکها می توان به مواد مادری ، زمان ، توپوگرافی و کیفیت آبهای آبیاری اشاره نمود که در مناطق خشک نیمه خشک تاثیر کیفیت آب آبیاری بر روی تغییرات خصوصیات خاکها و روند تکامل آنها موثر می باشد . مناطق مورد مطالعه در نواحی خشک و نیمه خشک استان کرمان قرار دارند . در این مناطق به دلیل کمبود جریانات سطحی ، خشکسالی های پی در پی و عدم رعایت نکات فنی در بهره برداری از آبهای زیرزمینی سبب افت سطح سفره آب زیر زمینی همراه با نامطلوب شدن کیفیت آبها شده است که در نهایت منجر به افزایش شوری خاک می شود این تحقیق در دشت های انار ، ارزوئیه و صوغان استان کرمان انجام شده است . در مناطق مورد مطالعه از خاکها و آبهای آبیاری نمونه برداری شده و مورد تجزیه قرار گرفته اند و رابطه مستقیمی بین خصوصیات و محدودیتهای خاکها و تکامل آنها با آب آبیاری مورد استفاده مشاهده گردیده است . در دشت ارزوئیه کیفیت آبهای آبیاری مناسب بوده و خاکهای متاثر از این آبها نیز دارای خصوصیات فیزیکی و شیمیائی مناسب بوده و در برخی نقاط آبیاری با آب با کیفیت مطلوب سبب کاهش شوری اولیه خاک گردیده است . دردشت انار در اکثر پروفیل های خاک مطالعه شده آبیاری با آبهای با کیفیت نا مطلوب باعث افزایش هدایت الکتریکی و نسبت جذب سدیمSARدر طول پروفیل گردیده است و بنابراین وسعت نسبتا زیادی از اراضی پسته کاری منطقه دارای مشکل شوری می باشد که بایستی مدیریت ویژه ای اعمال نمود . همچنین بررسی ها نشان می دهد در خاکهای مطالعه شده در این منطقه عمدتا افق مشخصه سالیک دیده می شود . در دشت صوغان به دلیل آبهای با کیفیت مطلوب اراضی تحت کشت نیز دارای خصوصیات فیزیکی و شیمیائی مطلوب بوده و فاقد مشکل شوری و قلیایئیت هستند

کلیدواژه ها:

خاکهای شور ، خصوصیات خاک ، کیفیت آب ، دشت انار ، دشت اروزئیه ، دشت صوغان