کم آبیاری، گزینهای مناسب برای استفاده بهینه از منابع آب در شرایط کمبود منابع آب

در شرایطی مثل ایران که نسبت اراضی به آب فزونی دارد، خاک عامل اصلی محدود کننده نبوده و تنها عامل محدودکننده تولیدات کشاورزی، آب می باشد. در این شرایط کشاورزی پایدار به منظور تامین نیاز های غذایی بدون استفاده بهینه از منابع آب میسر نخواهد شد . در این راستا تحقیقی در زمینه کم آبیاری بر روی محصول چغندر قند، یکی از محصولات صنعتی پرطرفدار و با نیاز آبی زیاد به انجام رسیده است تا تاثیر کم آبیاری در افزایش کارایی مصرف آب و همچنین تاثیر مثبت آن بر روی کیفیت محصول بررسی گردد .لذا آزمایشی بر پایه بلوکهای کامل تصادفی بصورت اسپلیت پلات با سه سطح آبیاری 100% و 75% و 50 % نیاز کامل آبیاری) در کرتهای فرعی و سه دور آبیاری 14، 10 و 7 روزه ) درکرتهای اصلی با چهار تکرار مجموعا در 48 کرت آزمایشی طی سالهای 79 و 1378 درایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندوآب اجرا گردید . نتایج نشان می دهد که تیمارهای آبیاری بر عملکرد ریشه و شکر قابل استحصال در سطح یک درصد معنی دار می باشند بطور کلی بر اساس تولید ریشه با افزایش دور آبیاری از کارایی مصرف آب کاسته شده وباکاهش آب آبیاری کارایی مصرف آب افزایش می یابد. همچنین بر اساس شکر قابل استحصال کارایی مصرف آب در دورهای متفاوت تقریبا ثابت بوده در حالیکه باکاهش سطح آبیار ی، افزایش چشمگیری پیدا می کند در هر حالت بیشترین کارایی مصرف آب مربوط به آبیاری با سطوح 50 درصد درکلیه دور های آبیاری بوده و کمترین آن مربوط به آبیاری با تامین 100 درصد نیاز گیاه در دورهای مختلف بدست آمده است . با در نظر گرفتن مدیریت زراعی موجود در منطقه و اجتناب از خطرپذیری سیستم زراعی، آبیاری با دور آبیاری 10 روزه و سطح آبیاری 75 درصد به منظور افزایش کارایی مصرف آب در زراعت چغندرقند توصیه می گردد

کلیدواژه ها:

کم آبیاری ، استفاده بهینه از منابع آب ، چغند قند ، کارایی مصرف آب