بررسی تاثیر کم آبیاری به روش PRD بر روی ذرت در اصفهان

کشور ما ایران در ناحیه خشک و نیمه خشک و بر روی کمربند خشکی کره زمین قرار گرفته است. پایین بودن راندمان در مزارع کوچک و کم بودن کارایی مصرف آب آبیاری لزوم استفاده از تکنیک ها و روشهایی که حداکثر عملکرد در واحد سطح و یا استفاده حداکثر از هر واحد آب را افزایش دهد بعنوان یک الگوی مدیریت آبیاری مطرح می باشد. یکی از روشهای مدیریت آبیاری که می تواند در این راستا مورد توجه جدی قرار بگیرد کم آبیاری است. یکی از شیوه های کم آبیاری روش آبیاریPRDمی باشد. در این روش به جای جاری شدن آب در هر فارو بصورت یک در میان وارد فاروها می شود و ریشه های گیاه از روی پشته های فارو ها به سمت منطقه خیس شده حرکت کرده و آب و مواد غذایی محلول را دریافت می نماید .این طرح تحقیقاتی در ایستگاه تحقیقاتی رودشت واقع در 65 کیلومتری شرق اصفهان انجام شد و در آن از گیاه ذرت رقم 704 جهت کشت استفاده شد. طرح بصورت کرتهای یکبار خرد شده و در قالب بلوکهای کامل تصادفی اجرا گردید. تیمارهای اصلی شامل دو روش آبیاری کامل و آبیاری بصورتPRD و تیمارهای فرعی شامل آبیاری بصورت 100% و 80% و 60 % نیاز خالص آبیاری در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد خشک دانه مربوط به تیمار آبیاری فاروها بصورت کامل و 100 درصد نیاز آب آبیاری و معادل9813/5 کیلوگرم در هکتار و کمترین مقدار مربوط به روشPRD و 60 درصد نیاز آب آبیاری بود.

کلیدواژه ها:

آبیاری فارویی ، آبیاری به روش PRD ، ذرت