برآورد شاخص های پایداری مصرف انرژی در توسعه کشت خیار گلخانه ای

افزایش بهره وری نهاده های تولید (انرژی های ورودی ) هدف نهایی سیستم های کشاورزی پایدار می باشد. در توسعه پایدارهدف این است که به ازای انرژی مصرفی (ورودی )کمتر، مقدار انرژی تولیدی (خروجی) بیشتری کسب شود. هدف از انجام این تحقیق بررسی روابط بین انرژی ورودی و خروجی، تعیین میزان مشارکت منابع انرژی تجدید پذیر و تجدید ناپذیر در انرژی مصرفی کل و تعیین شاخص های مصرف انرژی در تولید خیار گلخانه ای می باشد. برای تحقق این هدف اطلاعات در قالب 46 پرسشنامه و بطور تصادفی از گلخانه داران استان یزد جمع آوری و مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که انرژی مصرفی کل برای تولید خیار1295/22گیگاژول بر هکتار می باشد. سوخت و برق مصرفی به ترتیب با 67/56% و 18/93% بیشترین میزان مصرف را در بین نهاده ها داشتند باتوجه به مصرف بالای نهاده های انرژی، مخصوصا سوخت(نفت سفید) توصیه م یشود جهت نیل به اهداف توسعه پایدار، سیستم های اتوماسیون یکپارچه و کنترل هوشمند، جایگزین سیستم های گرمایشی موجود و هیترهای دس تساز شود و از سوخت گاز طبیعی یا مایع به جای نفت سفید استفاده شود. تاثیر سطح زیر کشت در چهار سطح بر نسبت انرژی در سطح اطمینان 5% معنی دار می باشد. بنابراین توصیه می شود برای احداث گلخانه حداقل سطح زیر کشت 2250 متر در نظر گرفته شود، زیرا سطوح پایین تر از نظر بازده انرژی مناسب نمی باشند

کلیدواژه ها:

خیار گلخانه ای ، نسبت انرژی ، توسعه پایدار ، انرژی تجدید پذیر ، انرژی تجدید ناپذیر