مدل بهینه سازی فصلی تخصیص بار آلودگی در سیستم های رودخانه ای

در این مقاله بهینه سازی تخصیص بار آلودگی در سیستمهای رودخانهای با در نظر گرفتن اهداف متضاد مسئولان محیطزیست و تخلیه کنندگان آلاینده، با توجه به ابهامات مربوط به تعریف اهداف و استانداردهای کیفی، با استفاده از برنامه ریزی پویا صورت گرفته است. در این رابطه با توجه به تعارض میان اهداف هر یک از ذینفعان در مسائل تخصیص بار آلاینده، در نظر گرفتن یک تابع هدف مناسب، به صورتی که ارضای اهداف متضاد تا حد مطلوب، در نهایت سبب اخذ تصمیم مناسب شود، مورد نظر است که در این خصوص از توابع عضویت فازی استفاده شده است. جهت شبیهسازی سیستم از روابط استریتر- فلپس استفاده شده و کمبود اکسیژن محلول به عنوان شاخص کیفی جریان منظور شده است. پس از تلفیق مدلهای شبیه سازی و بهینه سازی سیاستهای بهینه فصلی استخراج شدهاند.

کلیدواژه ها:

بهینهسازی ، برنامهریزی پویا ، تخصیص بار آلاینده