تشخیص چهره سه بعدی با استفاده از تکنیک گابور و دسته بند نزدیکترین همسایه

در چنددهه اخیر تشخیص چهره یکی از موضوعات مهم و قابل توجه در شناسایی الگو و بینایی ماشین بوده است در این مقاله یک روش برای تشخیص چهره مطرح شده است در ابتدا با استفاده از یک روش کارامد مختصات نوک بینی هر تصویر بدست می اید و نقطه به دست امده به عنوان مرجع در نظر گرفته می شود دراین مرحله تصویر سه بعدی به یک ماتریس 100×100 نرمالیزه می شود و هم ردیف سازی تصاویر انجام می گیرد در مرحله بعد استخراج ویژگی چهره با استفاده از فیلتر گابور انجام می شود در نهایت از طبقه بندی کننده نزدیکترین همسایه به منظور دسته بندی ویژگی برای تشخیص چهره استفاده می شود. ازمایشات برروی پایگاه داده چهره ی سه بعدی CASIA انجام می شود این پایگاه داده شامل تغییرات پیچیده ای مانند تغییرات حالت چهره، ژست و فاصله ی زمانی زیاد بین دو اسکن از یک تصویر است. نتایج نشان میدهد که نرخ تشخیص روش پیشنهادی نسبت به دیگر روشهای قابل توجه بوده است.

کلیدواژه ها:

تشخیص چهره ، تشخیص چهره سه بعدی ، شناسایی الگو ، فیلتر گابور ، طبقه بندی کننده نزدیکترین همسایه