بررسی و انتخاب مناسب ترین پایه برای ارقام نارنگی در منطقه حاجی آباد

این بررسی به منظور معرفی بهترین ترکیب پایه و پیوندک برای ارقام نارنگی که در منطقه سازگار و دارای خصوصیات مطلوب کمی و کیفی باشند، از سال ‮‭1384‬ در ایستگاه حاجی آباد آغاز گردید. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 رقم نارنگی شامل: نارنگی سیاهو، اورلاندوتانجلو و مینه اولاتانجلو که در کرت اصلی و ارقام پایه تجارتی شامل: ولکامریانا، رانگپورلایم، بکرایی، نارنج و لیموترش که در کرت فرعی قرار داشتند، به اجرا درآمد. از هر ترکیب پایه و پیوندک سه اصله نهال در هر پلات با فاصله 6ا6 در چهار تکرار و در مجموع ‮‭180‬ اصله نهال کاشته شد و پارامترهای رشد بر روی آنها بررسی شد. در فروردین ماه سال ‮‭1385‬ نهالهای بذری به خزانه انتظار منتقل شد. مقرر بود در فاز اول این طرح، صفات رویشی و در فاز دوم صفات کمی و کیفی میوه مورد بررسی قرار گیرد. متاسفانه به دلایل مختلف انجام این طرح با مشکلات عدیده ای روبرو گردید که با پایان یافتن مدت اجرای طرح، فقط صفات رویشی شامل درصد گیرایی پیوند و طول پیوندک مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از استقرار نهالها در سال ‮‭87‬ عملیات پیوند روی آنها انجام شد که به دلیل سرمای شدید زمستان پیوندکها خشک شدند. عملیات پیوندزنی مجددا در مهر ‮‭88‬ انجام و نهالها با پلاستیک پوشانده شد و در اردیبهشت ‮‭89‬ درصد گیرایی پیوند و طول پیوندک مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد اورلاندوتانجلو بیشترین درصد گیرایی پیوند را روی پایه های بکرایی و لیموترش و بیشترین طول پیوندک را روی پایه لیموترش داشت. مینه اولاتانجلو بیشترین درصد گیرایی پیوند را روی پایه های لیموترش، رانگپورلایم و ولکامرلمون و بیشترین طول پیوندک را روی پایه لیموترش داشت. نارنگی سیاهو بیشترین درصد گیرایی پیوند را روی پایه نارنج و بیشترین طول پیوندک را روی پایه ولکامرلمون داشت.