بررسی اثر منابع مختلف نیتروژن روی بیماری پوسیدگی ریشه لوبیا
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
زبان: فارسی
استان موضوع گزارش: مرکزی
شهر موضوع گزارش: اراک
شناسه ملی سند علمی: R-1059839
تاریخ درج در سایت: 27 بهمن 1397
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
مشاهده: 163
تعداد صفحات: 30
سال انتشار: 1389
نسخه کامل طرح پژوهشی منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
چکیده طرح پژوهشی:
لوبیا (Phaseolus vulgaris L.) با دارا بودن پروتیین و کربوهیدرات بالا نقش مهمی در رژیم غذایی داشته و از سطح زیر کشت وسیعی در استان مرکزی برخوردار است. بیماری پوسیدگی فوزاریومی ریشه با عامل Fusarium solani f.sp. phaseoli یکی از بیماری های مهم لوبیا در این استان می باشد. به دلیل خاک زاد بودن عامل بیماری،کنترل بیماری مشکل است. شدت بیماری پوسیدگی فوزاریومی ریشه لوبیا به مدیریت مصرف عناصر غذایی از جمله نیتروژن بستگی دارد. در این مطالعه تاثیر منابع مختلف نیتروژن بر شدت بیماری پوسیدگی فوزاریومی ریشه لوبیا مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل سوش های ریزوبیوم،116 ،134 ،156 اوره ، اوره با پوشش گوگردی، نیترات آمونیوم ،سولفات آمونیوم، بیوسوبتیل و شاهد (بدون مصرف نیتروژن) بود. طرح در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه ایستگاه تحقیقات لوبیا خمین با آلودگی طبیعی به قارچ عامل بیماری روی ژنوتیپ 14088-G انجام شد. نتایج آنالیز واریانس دو ساله نشان داد که اثر منابع مختلف نیتروژن بر شدت بیماری در مرحله گلدهی، جذب کل نیتروژن دانه و تعداد دانه در غلاف در سطح پنج درصد و وزن خشک اندام هوایی در مرحله برداشت، وزن صد دانه و تعداد غلاف در بوته در سطح یک درصد به اثر سال مربوط می شود.نتایج مقایسه میانگین دو ساله اثر تیمارهای مورد مطالعه بر شدت بیماری در هر دو مرحله گلدهی و برداشت نشان داد که بیشترین شدت بیماری در تیمار شاهد و حداقل در تیمار سوش ریزوبیوم 156 مشاهده شد. بین تیمارهای کود نیتروژن در هر دو مرحله نمونه برداری از لحاظ شدت بیماری تفاوت معنی داری دیده نشد.حداکثر وزن ماده خشک اندام های هوایی در مرحله برداشت از تیمار سوش باکتری ریزوبیوم 116 و حداقل از تیمار شاهد بدست آمد، اگر چه از نظر مقایسه میانگین تفاوت معنی داری نداشتند.نیترات آمونیوم در بین تیمارهای کودی از لحاظ وزن ماده خشک تولیدی در هر دو مرحله نمونه برداری برتر بود.حداکثر عملکرد دانه از تیمار کود نیترات آمونیوم با مقدار 3013 کیلوگرم در هکتار و حداقل از تیمار شاهد با 2490کیلوگرم در هکتار به دست آمد.کودهای نیترات آمونیوم و سولفات آمونیوم نسبت به سوش های ریزوبیوم عملکرد بالاتری تولید نمودند. اگر چه از لحاظ آماری تفاوت معنی دار نداشتند. حداکثر جذب کل نیتروژن از سوش ریزوبیوم 156 به دست آمد. لغات کلیدی: بیماری پوسیدگی ریشه، لوبیا، فوزاریوم، ریزوبیوم، نیتروژن