بررسی اثرات مقادیر و منابع مختلف کود آلی بر خصوصیات خاک و عملکرد محصول سیب زمینی

مواد آلی بعلت اثرات سازنده ای که بر خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک دارد، شاخص مناسبی برای باروری، سلامت و کیفیت خاک بشمار می آید. با گذر از کشاورزی سنتی و ورود به کشاورزی مدرن در نیم قرن اخیر متاسفانه مصرف کودهای آلی کاهش و کودهای شیمیایی بطور روزافزون افزایش یافته، هرچند استفاده از کود های معدنی ظاهرا سریعترین راه برای حاصلخیزی خاک به شمار می رود، لیکن آلودگی و تخریب محیط زیست آن نگران کننده است. در مناطق خشک و نیمه خشک به لحاظ بالا بودن میزان دما حفظ و نگهداری مواد آلی دشوار م ی باشد. میزان مواد آلی در بیش از ٦٠ % خاکهای زیر کشت ایران کمتر از ١% و در بخش قابل توجهی از آن کمتر از 0/5 % می باشد که این امر توجه بیشتر به کودهای آلی را اجتناب نا پذیر می کند[ ١]. تحقیقات متعدد نشان داده عواملی از قبیل منبع، زمان مصرف، مدیریت خاک ورزی، بافت خاک، اقلیم و تناوب باید در بهره برداری از کودهای آلی مد نظر قرار گیرد. آزمایشات انجام شده توسط اسناپ و همکاران( ٢٠٠٣ ) نشان داد در یک تناوب سیب زمینی – گندم بهترین منبع مصرف کود مرغی است که در کوتاه مدت نسبت به سایر منابع کود آلی مفید تر ولی در مصرف دراز مدت بعلت افزایش بیش از حد فسفر خاک و عدم پایداری ساختمان خاک مفید نیست و می توان از آن بعنوان منبع کود فسفر بدون نیاز به کود معدنی فسفر در زراعت سیب زمینی استفاده نمود[ ٣]. لورا ( ١٩٩٦ ) نشان داد مصرف ٢ تا ٤ تن کود مرغی اثراتی مشابه با مصرف ٧٥ و ١٥٠ کیلوگرم در هکتار کود فسفره بر عملکرد سیب زمینی دارد[ ٢]. در زراعت سیب زمینی در کشور ما از کودهای آلی و شیمیایی از منابع و مقادیر مختلف استفاده می گردد، این تحقیق با هدف تعیین مناسبترین منبع و مقدار کود آلی و مقایسه آن با کودهای شیمیایی در کشت سیب زمینی انجام گردید.