شناسایی معیارهای تعیین کننده ی روش های تأمین مالی جهت به سازی و نوسازی بافت های فرسوده ی شهری

ضرورت به سازی و نوسازی بافت های فرسوده ی شهری پس از انقلاب اسلامی و به ویژه پس از جنگ جهانی دوم دو چندان شد. رشد و توسعه ی تولیدات صنعتی، رشد انفجاری جمعیت، رشد سریع شهرها، نیاز روزافزون شهروندان به امکانات زیستی و بهبود اوضاع زندگی فردی و تشدید نابرابری های اجتماعی و اقتصادی جامعه شهری، همگی زمینه و ضرورت نوسازی و به سازی شهری را مهیا کردند (شماعی، ع. پوراحمد، ا. ۱۳۸۴ ). بازگرداندن زندگی و پویایی به بافت های فرسوده شهر از مه مترین دغدغه های مدیران شهری است. توسعه درونی بافت ها، با رویکرد شهر پایدار، تأمین بخشی از مسکن مورد نیاز جامعه از درون بافت های فرسوده و پیشگیری از خسارت های جانی و مالی ناشی از حوادث طبیعی و تبدیل این محیط ها به محله های ناامن، فاسد و خالی از سکنه از مهمترین ضرورت ها و الزامات به سازی و نوسازی بافت های فرسوده است. از جمله مشکلات اصلی پیش روی طرح ها و پروژه های نوسازی و به سازی بافت فرسوده، تأمین سرمایه و اعتبار هنگفتی است که برای احیای این بافت ها مورد نیاز است. لذا موضوع تأمین مالی نمودی خاص و قابل توجه پیدا می کند. منابع مالی در حقیقت موتور محرکه فعالیت های اقتصادی است و بدون داشتن منابع مالی و یا عدم پیش بینی و برنامه ریزی در جهت تأمین آن، اجرای طرح های سرمایه گذاری امکان پذیر نبوده و یا اینکه با مشکل مواجه می شود. البته در طراحی ابزارهای مالی بایستی به معیارها و ویژگی های خاصی توجه کرد تا بتوان از طرفی نیازهای سرمایه ای طرح ها و پروژه ها را برطرف و از طرف دیگر سود صاحبان سرمایه تأمین شود و فرآیند مذکور به صورت بهینه انجام شود. مقاله ی حاضر ضمن بررسی مبانی نظری معیارهای تعیین کننده در روش های تأمین مالی نظرات برخی متخصصان کارشناسان مالی در شهرداری اصفهان و سازمان نوسازی و به سازی شهر اصفهان در ارتباط با معیارهای تعیین کننده روش های تأمین مالی جهت به سازی و نوسازی بافت های فرسوده ی شهری مورد بررسی قرار گرفته است تا بتوان با ترکیب تئوری های موجود و تجربه ی متخصصان مربوطه، لیستی از برخی از مهم ترین معیارها در طراحی روش های تأمین مالی خصوصا جهت به سازی و نوسازی بافت های فرسوده ی شهری با توجه به اقتضاعات خاص آن، تهیه کرد.

کلیدواژه ها:

تأمین مالی ، مشارکت ، به سازی و نوسازی ، بافت فرسوده ، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی AHP