تمایل به ترک خدمت در کارکنان آموزش و پرورش شهر تهران: نقش پیش بین عزت نفس سازمانی و طرح شدگی در محیط کار

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی تمایل به ترک خدمت کارکنان بر اساس عزت نفس سازمانی و طرد شدگی در محیط کار است. روش پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کارکنان منطقه 5 آموزش و پرورش شهر تهران (742 نفر) بوده که از میان آنها با روش نمونه گیری تصادفی ساده، 147 نفر به عنوان نمونه، انتخاب شده است. ابزار اصلی جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه بوده که جهت سنجش عزت نفس سازمانی از پرسشنامه استاندارد پیرس و همکاران (1989) استفاده گردید. همچنین برای سنجش طرد شدگی در محیط کار و تمایل به ترک خدمت کارکنان از پرسشنامه استاندارد کوتسو (2014) و کیم و همکاران (2007) استفاده شده است. پس از جمع آوری اطلاعات برای تحلیل از رگرسیون چندگانه استفاده شده است. نتایج تحلیل ها نشان داد عزت نفس سازمانی و طرد شدگی در محیط کار تمایل به ترک خدمت را پیش بینی کرده و به بیان دیگر می توان گفت 35 درصد تغییرات تمایل به ترک خدمت کارکنان با عزت نفس سازمانی و طرد شدگی در محل کار پیش بینی می گردد.

کلیدواژه ها:

عزت نفس سازمانی ، طرد شدگی در محیط کار ، تمایل به ترک خدمت کارکنان