آسیب شناسی عبودیت در گستره ذهن تا عمل

زیربنای دینداری و پذیرش دین به عنوان یگانه برنامه ی سعادت برای دنیا و آخرت، عبودیت است. عبودیت دارای مراتبی از خلوص است که بهتبع آن آثار و نتایج عبادت آشکارشده و نماد بیرونی مییابد. هرگونه انحراف و عقبماندگی در مسیر عبودیت، برای هر عقل سلیم تحقق اختلال و آفاتی را مسجل می سازد که این آسیب میتواند در حیطه ی افکار و شناخت باشد و یا در حیطه ی عمل و رفتار آسیب نیاز به آسیب شناسی دارد؛ آسیب شناسی دینی به مفهوم شناخت آسیبها و اشکالاتی است که به اعتقادات و باورهای دینی و یا به آگاهی و معرفت دینی و علمی در یک جامعه دینی، در مقیاس فرد و اجتماع وارد میشود؛ که از طریق شناخت و بالا بردن سطح آگاهی به ما مصونیت می بخشد تا از خسارات بیشتر جلوگیری شود، این خسارات در حیطه ی دینداری و عبادت، شامل نتایج مخرب دنیوی و اخروی و نابودی سعادت بشر خواهد بود.جایگاه این مهم آنجا نمایان میشود که باوجود این هجمه از دین گریزی در جامعه امروزی، فقدان آسیب شناسی های بنیادی و کاربردی به زبان حال این بره ه از تاریخ، در ذخایر علمی و اسلامی بارز و نمایان است. در این نگارش آسیبها و آفات وارده در حیطه عبودیت و بندگی را ابتدا در حیطه افکار و شناخت و سپس در گستره رفتار و عمل فردی و جمعی شناسایی و دسته بندی نموده و تا زمینه ای باشد که تا حد امکان به ارائه راهکار کارآمد پرداخته شود. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات و داده ها در این پژوهش، روش کتابخانه ای است.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی بندگی ، عبودیت ، بندگی ، عقاید ، اعمال فردی ، رفتار اجتماعی ، عبادت.