بررسی مبانی طراحی مجتمع مسکونی با رویکرد حفظ سنت های اجتماعی بومی و منطقه ای

حضور فرهنگ در فضاهای معماری و شهری از راه های گوناگون صورت می گیرد هر بنایی به عنوان جزئی از فرهنگ معماری وظیفه عینیت بخشیدن یک اندیشه ذهنی را از طریق فرم ظاهری خود دارد که نمودیاست برای سنجش فرهنگ .هر فرهنگی به عنوان مظروف دارای ظرفی است که شهر، فضاها و ساختمان هایش بستر آن به شمار می آیند.در گذشته روح فرهنگ دارای ثبات بیشتر، بدون پویایی بود. تمایز فرهنگها، مرزهای عبور ناپذیر طبقاتی، وابستگی به اقلیم،سرزمین، آیینها تاثیر خود را روی شکل و فضای معماری برجا می گذاشت این ویژگی ها موجب پیدایش تفاوت های شکلی متمایزی در الگوهای زندگی، فضاهایزیستی و ابنیه ی نیایشی و حتی سکونتگاه ها می شد ولی تحولات قرن حاضر موجب دگرگونی و تغییراتی در بین جلوه های زندگی و فرهنگ و اقتصاد جامعه شد. حرکت و روند معماری سنتی بازایستاد و از طرفیبه علت سرعت وقوع تحولات، فرصت تطابق با فرهنگ را پیدا نکرد. در حالیکه تحولات در کشور های اروپایی گام به گام صورت گرفته بود و آنها تا حد زیادی تغییرات را به راحتی جایگزین کردند. حال اگر برای دوبارهجان گرفتن فرهنگ و معماری کشورمان عوامل اساسی آن شناخته شوند به حیات خود ادامه خواهند داد. معماری فقط مجموعه ای از سبک ها و فرم ها نیست و حتی کاملا با شرایط اجتماعی و اقتصادی خود رامشخص نمی کند، بلکه مجموعه ای از این هاست. مقاله ی حاضر سعی دارد که به این مساله پرداخته و در این راستا مطالبی را ارائه نماید. در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی_تحلیلی ،ابتدا به بررسیتحقیقات و اسناد پیشین در زمینه تعریف فرهنگ و هنر، شاخصه های اجتماعی و اقتصادی ،لزوم حفظ آداب و سنن و معماری و تاثیر آن ها بر هم می پردازد، سپس با استفاده از تحلیل تحقیقات انجام شده، تاثیر فاکتور های مهم بر تحقیق این هدف تبیین می گردد تا ارتباط بین موضوعات مختلفی که شناسایی شده اند پیدا شود..

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، فرهنگ ، آداب و رسوم ، شاخصه های اجتماعی و اقتصادی