تعیین و بررسی مقادیر آروماتیسیتی آسفالتین با استفاده از دو تکنیک پراش پرتو ایکس و طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز

آسفالتین ها ترکیبات آروماتیکی پیچیده ای هستند که شباهتهای ساختاری، تنوع منشا و پیچیدگی ترکیبات شان درک دقیق ساختار مولکولی و خواص شیمیایی آنها را به امری دشوار مبدل می کند. آسفالتین ها برخلاف سایر مواد که توسط ترکیبات شیمیایی شان شناخته می شوند، عموما توسط خاصیت انحلال پذیری تعریف می شوند. به عبارت دیگر ترکیبات آسفالتینی به دسته ای از ترکیبات غیر محلول در آلکان های نرمال با عدد کربن کوچک (نظیر پنتان، هگزان و هپتان) اطلاق می شود که در هیدروکربن های آروماتیکی سبک مثل تولوئن و بنزن محلول هستند. در این مقاله مقادیر آروماتیسیتی چهار نمونه آسفالتینی توسط دو تکنیک پراش پرتو ایکس و طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز محاسبه شده است. نتایج آنالیز پراش پرتو ایکس نشان می دهد که آروماتیسیتی این نمونه ها بین 20 تا 30 درصد است در حالی که تکنیک طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز مقادیر بسیار کمتری (بین 5 الی 8 درصد) از آروماتیسیتی را نشان می دهد. با این وجود هر دو تکنیک روند مشابهی را در مقادیر محاسبه شده آروماتیسیتی نشان می دهند. نهایتا میتوان چنین اظهار نمود که تکنیک پراش پرتو ایکس در محاسبه آروماتیسیتی بسیار دقیق تر از طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز عمل می کند. علیرغم نتایج آروماتیسیتی تکنیک طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز که چندان قابل اعتماد نیست، این روش در تخمین روند، عملکرد مناسبی دارد

کلیدواژه ها:

آسفالتین ، آروماتیسیتی ، پراش پرتو ایکس ، طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز