بررسی تاثیر آموزش خودآگاهی بر مسئولیت پذیری و خودکارآمدی مدرسه حضرت الزهرا کهنوج کرمان

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش خودآگاهی بر مسئولیت پذیری و خودکارآمدی دانش آموزان است روش پژوهش استفاده شده در این پژوهش آزایشی از نوع تجربی با دو گروه کنترل و گواه همراه با پیش آزمون و و پس آزمون می باشد جامعه آماری پژوهش دانش آموزان دختر پایه یازدهم کهنوج دوره متوسطه است روش نمونه گیری در این پژوهش باتوجه به اینکه در تحقیقات مداخله ای حداقل حجم نمونه بایستی 15 نفر باشد 30 نفر از دانش آموزان به روش نمونه گیری در دسترس از پایه یازدهم انتخاب و در دو گروه آزمایش و شاهد گماده شده اند شیوه گرد آوری اطلاعات بدین صورت بود که محقق 15 نفر از دانش آموزان یک کلاس را به عنوان گروه شاهد و 15 نفر از دانش آموزان به عنوان گروه گروه آزمایش انتخاب کرد دانش آموزان بر اساس سن و پایه تحصیلی و جنسیت و نمرات کلاسی همتا شدند قبل از شروع مداخله آزمودنی های هر دو گروه پرسشنامه مسئولیت پذیری نعمتی ( 1378 ) و پرسشنامه استاندارد سنجش خودکارآمدی تحصیلی مورگان و چینک ( 1998 ) را تکمیل نمودند سی گروه مداخله تحت آموزش خودآگاهی قرار گرفتند و روشاهد هیچ مداخله ای را دریا فت نکردند آموزش گروهی خوآدگاهی مطابق جدول 1-3 آموزش مهارت خودآگاهی در 8 جلسه به صورت 4 هفته اجرا گردید و بعد از اتمام آموزش خودآگاهی مجددا پرسشنامه مسئولیت پذیری و خودکارآمدی تحصیلی توسط آزمودنی های هر گروه تکمیل شدند تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی شامل جداول و نمودارها و آزمون های آمار استنباطی شامل آزمون تحلیل کوواریانس تک متغییری با استفاده از نرم افزار اس پی اس انجام شدنتایج نشان داد که آموزش خوآدگاهی بر مسئولیت پذیری و خودکارآمدی دانش آموزان تاثیر معناداری دارد همچنین تاثیر آموزش خودآگاهی بر افزایش خودکارآمدی و مسئولیت پذیری (استعداد و کوشش و بافت ) نیز مثبت و معنادار خواده بود.

کلیدواژه ها:

خودآگاهی ، خودکارآمدی ، مسئولیت پذیری