بررسی تاثیر آموزش فلسفه برای کودکان بر مولفه های خودکارآمدی، ابراز وجود و سازگاری اجتماعی دانش آموزان پسر پایه ششم شهرستان مسجد سلیمان

این پژوهش با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش فلسفه به کودکان بر خودکارآمدی، ابراز وجود و سازگاری اجتماعی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهر مسجدسلیمان انجام شده است. در این پژوهش از روش آزمایشی میدانی، از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه شاهد استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه ششم مقطع ابتدایی شهرستان مسجدسلیمان در سال تحصیلی 97-1396 بود که از میان آنان 40 دانش آموز پسر ( 20 نفر گروه آزمایش و 20 نفر گروه کنترل) به عنوان نمونه انتخاب شد. جمع آوری داده های پژوهش به روش میدانی و با استفاده از پرسشنامه های خودکارآمدی شرر و همکاران ( 1982 )، ابراز وجود هرزبرگر و همکاران ( 1984 ) و سازگاری اجتماعی سینها و سینگ ( 1993 ) بوده است. جهت تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از آزمون لوین، آزمون کلموگروف اسمیرنوف، تحلیل کواریانس یک متغیری و تحلیل کواریانس چند متغیری (مانکوا) در سطح اطمینان 79 درصد استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که آموزش فلسفه به کودکان بر خودکارآمدی، ابراز وجود و سازگاری اجتماعی دانش آموزان پسر پایه ششم مقطع ابتدایی شهرستان مسجدسلیمان تاثیر می گذارد. همچنین آزمون پیگیری یک ماهه نشان داد که نتایج بدست آمده همچنان تداوم داشته است.

کلیدواژه ها:

آموزش فلسفه به کودکان ، خودکارآمدی ، ابراز وجود ، سازگاری اجتماعی