بررسی ابعاد و شکل پنجره ها درجبهه های مختلف ساختمان در اقلیم سرد در راستای حداکثر بهره گیری از نور روز

در این پژوهش ، به بررسی ابعاد و شکل پنجره ها و جهت قرارگیری درجبهه های مختلف ساختمان با شناخت ویژگی های اقلیمی پرداخته شده است. از مهم ترین وظایف معماران برقراری آسایش فیزیکی و کالبدی انسان در ساختمان ها است. از عوامل اصلی ایجاد آسایش در ساختمان، ایجاد تعادل حرارتی بین محیط درون و بیرون آن است، که ناسازگاری بین معماری ساختمان و نوع اقلیم منطقه باعث افزایش استفاده از انرژی برای سرمایش و گرمایش ساختمان ها می گردد. معماری بومی که بر گرفته از فرهنگ، اقلیم، معشیت و اقتصاد ساکنان می باشد، در هر منطقه دارای شیوه اجرای، فرم و مصالح مختص به خود بوده، که بر اساس دانش و تجربه چندین صدساله ساکنان آن ناحیه شکلگرفته است. طراحی ها، جهت گیری فرم و کلیه عناصر شکل دهنده به این معماری بر اساس اقلیم منطقه و شناسایی عوامل مفید و غیر مفید اقلیمی توسط بومیان در جهت بهره گیری از انرژی های رایگان و تجدیدپذیر برای خلق شرایط آسایش ساکنان به وجود آمده است. از مواردی که باید در طراحی معماری ساختمان خصوصا طراحی پنجره در اقلیم سرد مورد توجه قرار گیرد، استفاده بهینه از گرما و نور روز است که یکی از عوامل با اهمیت در هر ساختمانی است، که تاثیر بسیاری در سلامت روح و جسم ساکنان دارد، نور مورد نیاز ساکنان از طریق پنجره تامین می شود. از این رو جهت گیری و طراحی صحیح پنجره ها دارای اهمیت فراوانی است. این نوشته درصدد است میزان نور روز مناسب و راه های فراهم آوردن آن را با جهت گیری مناسب پنجره ها در ساختمان بررسی کند. این پژوهش، از روش تحقیق تحلیلی – توصیفی و شیوه های تحقیق مرور متون و منابع به صورت مطالعات کتابخانه ای بهره گرفته است. دراین روش به الگو ها، موضوع ها، به اجرایی بودن، مقایسه ها، تفکیک معیارها، گنجاندن اجزا در کل، شناخت عوامل موجود بیشتر توجه می شود.

کلیدواژه ها:

نور روز ، اقلیم ، معماری ساختمان ، پنجره