اثر بخشی مشاوره گروهی با رویکرد واقعیت درمانی بر افزایش امیدواری و کاهش اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان پسر پایه ششم شهرستان مریوان

هدف از تحقیق حاضر اثر بخشی مشاوره گروهی با رویکرد واقعیت درمانی بر افزایش امیدواری و کاهش اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان پسر پایه ششم شهرستان مریوان بود، جامعه ی آماری تحقیق حاضر تمامی دانش آموزان پایه ی ششم پسر مریوان بودند که در سال تحصیلی 98-99 در مدارس این شهر مشغول به تحصیل بودند. روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری در دسترس انجام شده است به طوریکه 30 نفر از دانش آموزان در دو گروه آزمایش و کنترل انتخاب شدند جهت سنجش و ارزیابی دو متغیر وابسته از آزمون پرسشنامه اهمالکاری سولومون و راثبلوم 1984 و مقیاس امید بزرگسالان اشنایدر و همکاران 1991 استفاده شد است. یافته های تحقیق با استفاده از آزمون کوواریانس چند متغیره (مانوا) مورد بررسی قرار گرفتند نتایج نشان داد که ضریب تعدیل شده تفکر عاملی که برابر با 68/7 یعنی این متغیر توانسته است 0/68 درصد از پس آزمون تفکر عاملی را تبیین کنند. همچنین ضریب تعدیل شده خرده مقیاس مسیرها برابر با 58/8 یعنی این خرده مقیاس توانسته است 0/58 درصد از پس آزمون مسیرها را تبیین کنند.

کلیدواژه ها:

مشاوره گروهی ، واقعیت درمانی ، افزایش امیدواری ، کاهش اهمال کاری تحصیلی