مطالعه تطبیقی ردای اقوام بابلی بین النهرین با تمدنهای باستانی مصر و ایران
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 855
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JELVEH01_362
تاریخ نمایه سازی: 9 شهریور 1398
چکیده مقاله:
در جهان باستان ارتباطی جادویی بین شخص و لباسهایش وجود داشته است چنانکه هر رفتاری با لباسهای فرد، مستقیما برخود او نیز اثر می گذاشته هرچند که در آن لحظه از محل مورد نظر بسیار دور بوده باشد. یکی از انواع پوشش در بین النهرین پارچه مستطیل شکل بلند و عریضی بوده که همانند یک ردا به دور بالاتنه پیچیده و از زیر بغل راست میگذشت و انتهای آن به حالتی عمودی از روی بازوی چپ به پایین می افتاد. در این پژوهش سعی شده مشخص شود که مطالعه تطبیقی پوشش اقوام بابلی بین النهرین با اقوام نجد ایران و ساکنان مصر باستان متضمن چه کارکردی برای این پوشش است در باورهای کهن مردم بینالنهرین پوشاک فرد با شخصیت او پیوند داشت و در خاورنزدیک باستان، ردای شهریار در مراسم آیین تطهیر و برگزیدن جانشین خویش کاربرد داشت. هرچند که لباس مورد نظر در برخی موارد لباس معمول بوده اما جنبه آیینی و بخصوص بودن برای موارد خاص را نمیتوان نادیده گرفت. با بهره گیری تمدنها از یکدیگر و تاثیرگذاریشان بر هم، این فرم پوشش در بین النهرین، ایران و مصر باستان دیده شده و احتمالا در دیگر تمدنها نیز وجود داشته است. حتی امروزه نیز در میان شخصیتهای مذهبی بسیاری از ادیان گوناگون میتوان حفظ این قاعده را ملاحظه نمود؛ مانند روحانیون مذاهب اسلامی، کشیش های مسیحی و خاخام های دین یهود و حتی ادیان غیرالهی چون پیروان بودا در نواحی مختلف خاور دور.پوشاک مذهبی را میتوان چنین تفکیک کرد: آنها که بر تن خدایان و الهگان نشان داده شده، لباس کاهنان و کارکنان پرستشگاه ها، شاهزادگان راهب و قهرمانان اسطوره ای. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی با رویکرد تطبیقی است و روش گردآوری داده ها کتابخانه ایی، متن خوانی، فیش برداری و همچنین تصویرخوانی میباشد. روش تجزیه و تحلیل داده ها کیفی است. با بررسی های انجام شده و مطابقت تصاویر و نوشته ها با یکدیگر، سعی میشود به جنبه آیینی بودن پوشش ذکر شده،پی برده شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیده مریم موسوی اسدی
دانشجوی کارشناسی ارشد پژوهش هنر دانشگاه هنر و معماری کمال الملک نوشهر
حسین نوروزی
مدرس دانشکده هنر و معماری دانشگاه گیلان