جلوهای ( آیین) نمایشی درمنظومه ی عامیانه ی طالب و زهره

این بررسی سعی دارد ضمن نشان دادن جلوه های نمایشی قصه )عامیانه ی مازندرانی ( طالب وزهره ،به آیینها،موسیقی خاص نهفته درآن وشکل های روایی آن از منظر نمایشی بپردازد.شاید امروزه تغییر شرایط زندگی وازطرفی نیاز جامعه ،ایجاب می کند که بسیاری ازآداب وآیین های روبه فراموشی را از طریق نمایش پیگیر باشد تا کتابت و خواندن آن .بنابراین بررسی ونشان دادن ادبیات فولکلور )که اغلب نشان از نوع زندگی پیشینان دارد وتاثیر غیرقابل انکار در انتقال آن به نسل جدید (به گونه های نمایشی ویا کشف جلوه های نمایشی شاخص درآن ،که جزء صفت ذاتی آن است ؛گام مهم در حفظ و ترویج آن محسوب می شود .وای بسا نقش موثری در شکل گیری گونه های نمایشی جدید با نگاه بومی وازطرفی علمی دارد.بنظر می رسد داستان طالب و زهره بهره ی پررنگی از نمایش را در خود دارد که تا بحال کمتر بچشم آمده است.ضمن اینکه وقتی نوع وحالت نمایشی در آن به شکل برجسته نشان داده شود ؛بخش توجه انگیزی از آیین وحالت های خاص موسیقی نهفته در آن بیشتر خودنمایی می کند .

کلیدواژه ها:

طالب و زهره ، تحول وتطور ، نمایش ، آیین.