اهمیت آموزش خانواده و بزرگسالان با توجه به ویژگی آنان در راستای تربیت مناسب فرزندان

هدف از این پژوهش بررسی اهمیت آموزش خانواده و بزرگسالان با توجه به ویژگی آنان در راستای تربیت مناسبفرزندان می باشد. بی شک خانواده، به عنوان نهادی مقدس و بی بدیل، نخستین، مهمترین و اصلی ترین پرورشگاه وآموزشگاه فرد محسوب می شود و یکی از نهادهای آموزشی و پرورشی عمده جامعه است. بنابراین بیان هرگونهسخن و اندیشه ای درباره تربیت کودکان و نوجوانان و داشتن هرگونه انتظاری از آنان بی توجه به نقش حیاتیخانواده، سخن و اندیشه ای نادرست قلمداد می شود و انتظاری عبث و بیهوده است. پدر و مادر که عناصر اصلی شکلگیری خانواده محسوب می شوند، به عنوان یک بزرگسال نیازمند فراگیری دانش و مهارت های لازم جهت پیش برداهداف خانواده و در راس آن تربیت مناسب فرزندان می باشند. هر چند آموزش و پرورش، یک جریان مداوم ومستمر است با این حال، این واقعیت وجود دارد که نوع و روش های آموزشی آن برای کودکان و بزرگسالان یکساننیست. از این رو آموزش والدین بزرگسال نیازمند توجه به ویژگی ها و شرایط خاص خود است. این مقاله کاربردی وبا استفاده از روش کتابخانه ای و با استناد بر منابع معتبر و مرتبط پس از بیان اهمیت و جایگاه خانواده و نقشوالدین به عنوان مربی فرزندان به تاثیر سواد و تحصیلات والدین در تربیت فرزندان می پردازد، سپس با بیان معنا ومفهوم آموزش بزرگسالان و تفاوت های آموزش آنان با خردسالان پرداخته و ویژگی ها و شیوه یادگیری آنان راتبیین می کند. در پایان هم نکاتی در این زمینه پیشنهاد شده که امید است مورد توجه مدرسان و برنامه ریزانآموزش خانواده و بزرگسالان قرار بگیرد.

کلیدواژه ها:

خانواده ، والدین ، آموزش بزرگسالان ، تربیت فرزندان