نقش پیش بینی کننده سبک های دلبستگی در رضایت از زندگی زنان باردار

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش پیش بینی کننده سبک های دلبستگی در رضایت از زندگی زنان باردار بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان تهران در سال 1398 تشکیل دادند. نمونه شامل 200 نفر بود که از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. در پژوهش حاضر از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه استفاده گردید. ابزار استفاده شده عبارت از مقیاس رضایت از زندگی دینر 1985 و مقیاس سبک های دلبستگی کولینز و رید 1990 بود. داده ها با استفاده از نرم افزار 22SPSS- تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که سبک های دلبستگی با رضایت از زندگی زنان باردار رابطه معنادار دارند. نتایج رگرسیون همزمان نشان داد سبک های دلبستگی توانایی پیش بینی حدود 5 / 16 درصد از رضایت از زندگی زنان باردار را دارا می باشند. مقایسه ضرایب استاندارد Beta نشان داد که از بین این سبک ها، سبک اضطرابی حدود 5 / 16درصد از واریانس رضایت از زندگی زنان باردار را به طور منفی و معنادار پیش بینی می کند. همچنین سبک نزدیکی حدود 24 درصد و سبک وابستگی حدود 7 درصد از واریانس رضایت از زندگی زنان باردار را به طور مثبت و معنادار پیش بینی می کند.

کلیدواژه ها:

رضایت از زندگی ، سبک های دلبستگی ، زنان باردار