عوامل مکانی و اجتماعی موثر بر نگرش شهروندان شهر فیروزآباد به مناطق جرم خیز

پژوهش حاضر به منظور سنجش عوامل اجتماعی موثر بر نگرش شهروندان شهر فیروزآباد به مناطق جرم خیز در سال 1391 انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی افراد سرپرست خانوار بالای 18 سال شهر فیروزآباد می باشد. حجم نمونه برآمده از فرمول نمونه گیری کوکران، برابر با 379 نفر است و شیوه نمونه گیری، خوشه ای چند مرحله ای تصادفی می باشد. چارچوب نظری مورد استفاده در این پژوهش، ترکیبی از نظریه های: پنجره های شکسته ویلسون و کلینگ، نظریه رابطه جرم و تراکم جمعیت و نظریه محیط فقیر می باشد. براساس یافته ها بین متغیرهای مستقل و متغیر وابسته رابطه معناداری وجود دارد. بین متغیر های زمینه ای و متغیر وابسته رابطه معناداری مشاهده نگردید. بین گروه زنان و مردان در زمینه نگرش به مناطق جرم خیز تفاوت معناداری وجود ندارد. پس از آزمون فرضیات به منظور تعیین میزان تاثیر گذاری هر یک از متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته و پیش بینی اثر اضافه کردن هر واحد متغیر مستقل بر متغیر وابسته به تحلیل رگرسیون به روش گام به گام پرداختیم. سه متغیر در این معادله باقی ماندند که به ترتیب چنین است: وجود ساختمان های متروکه، عدم وجودکنترل اجتماعی، بیکاری. این متغیر ها در نهایت توانسته اند 1 / 15 درصد از واریانس متغیر وابسته را در نمونه تبیین کنند.

کلیدواژه ها:

عوامل مکانی ، عوامل اجتماعی ، نگرش شهروندان ، شهر فیروزآباد